خلنو (4386 متر) بلندترين قله البرز مرکزي پس از دماوند  ، سرچشمه رودخانه هاي وارنگه رود و لار ولالون ، قله اي مرتفع وبه دور از دسترس در منطقه البرز مرکزي به حساب مي آيد. قله از طريق يال شمال شرقي به قلل خرسنگ ، ميش چال وپالون گردن ؛ از سمت شمال توسط گرده سوزني شکل به دره خرسنگ ووارنگرود از جناح شمال غربي به قلل شاخکي اسبي چال ودو آب ووارنگرود وازسمت جنوب توسط خلنو کوچک ( 4350 متر) وبرج خلنو به دو شاخه شرقي و غربي تقسيم مي شود. شاخه شرقي پس از تشکيل ورزا و جانستون به خرسنگ منتهي مي شود و شاخه غربي تشکيل قلل هرزه را مي دهد.
اين کوه در قلب رشته کوههاي البرز مرکزي و در شمال ده لالون ومنتهي اليه دره وارنگرود قرار دارد.  

که. با توجه به نزديکي آن به تهران و ارتفاع مناسب آن به لحاظ هم هوايي ، دشواري صعود آن در يک روز و نيز تنوع اقليمي مسير صعود ، همواره مورد توجه کوهنوردان است ، که از آن به عنوان پيش برنامه قله هاي ديگر بخصوص دماوند،علم کوه استفاده مي کنند .
عمومي ترين مسيرهاي صعود اين قله در اين فصل عبارتند از :
1-       فشم – روستاي لالان – قله برج
2-       شمشک – روستاي سپيدستان – قله سرکچال – قله برج
که بعلت بهمن گير بودن مسير شماره 1 ، صعود زمستاني از مسير شماره 2 انجام مي شود.
گروه کوهنوردي باران در يک صعود يک روزه تا آبشار، حرکت خود را در ساعت6 روز جمعه مورخ 9/4/90 با 10 نفر از اعضا – از ميدان بازار دوم و با دو دستگاه پرايد آغاز نمود . مبدا صعود اين برنامه ، روستاي لالان از توابع فشم است که براي رسيدن به آن مي بايستي از طريق جاده تلو و يا گردنه قوچک به ميدان لشگرک (سه راه زردبند) و پس از گذر از اوشان ، به فشم رفت . در ميدان اصلي فشم به دوراهي مي رسيم که مسير سمت چپ به طرف شمشک و مسير سمت راست به طرف زايگان و گرمابدر مي رود . به راست رفته و پس از عبور از روستاي روته و طي تقريباً 2 الي 3 کيلومتر ، به خروجي روستاي لالان مي رسيم که در سمت چپ جاده واقع و تابلوي بزرگي در ابتداي آن قرار دارد که نام روستا بر روي آن نوشته شده است . ساعت 7 صبح به ميدان اصلي روستا رسيده جاده خاکي را که در امتداد روخانه مي باشد، ادامه داده و ماشينها را در کنار پل پارک کرديم . در انتهاي جاده مي بايستي از روي پل به آن طرف رودخانه رفت و مسير پاکوب را ادامه داد .
در ادامه به تنگه ورزاء مي رسيم . پس ازدوبارعبوراز رودخانه ،مسير حرکتمان همچنان در کنار رودخانه سرد و پر آب، پاکوب و مشخص است . پس از خروج از تنگه و در حاليکه در شرق رودخانه هستيم ، سنگ بزرگي بنام سنگ مطبخ در غرب رودخانه ديده مي شود  که در گذشته ، براي صعودهاي 5/1 روزه قله خلنو ، از اين محل براي شب ماني استفاده مي شد وفضاي بزرگ زير سنگ براي خوابيدن 10 الي 12 نفر مناسب بود که البته اکنون اين محل تبديل به گوسفندسرا شده است .

ساعت 9:30 به چشمه تلخاب مي رسيم . در حال حاضر در اين محل دو نوع چشمه وجود دارد ، يکي چشمه آب شيرين که از بالادست سرازير شده و ديگري چشمه آب گازدار که به علت ترکيبات خاص آن ، رنگ سنگهاي اطراف آن به زردي گرائيده است .
پس از نيم ساعت به محل تلاقي دو دره مي رسيم ، دره سمت چپ به گردنه ورزاب و دره سمت راست که مسير مورد نظرما است به آبشار معروف اين منطقه مي رسد ، که البته با پيگيري مسير پاکوب مشکلي بوجود نمي آيد . برفچالي در پائين آبشار وجود دارد که عبور آب از داخل آن بصورت تونل ، زيبايي خاصي به منطقه داده است .

شايان ذکر است که تا اينجا ، چشمه هاي فراوان و متعددي در سر راه است و چند چشمه بالاي اين آبشار ، آخرين محل براي برداشتن آب است و در واقع مي بايستي براي 7 يا 8 ساعت آينده آب تامين کرد که با توجه به برنامه يک روزه ما امکان صعود به قله وجود ندارد.

 س از صرف صبحانه و استراحت،ساعت 10:30 از مسير پاکوب که با شيب بسيار ملايم همراه بود.صعود به سمت آبشار را اغاز کرديم و ساعت 12:30 به آبشار رسيديم.اينجا مکان بسيار مناسبي براي شب ماني مي باشد و تعداي چادر درآنجا برپا بود که نشان از صعود چند گروه به قله را ميداد.تا ساعت 13:30 استراحت کرديم و سپس به سمت پايين به را افتاديم. در طول مسير با توجه به سردي هوا همچنان برف وجود داشت و وجود چندين تونل برفي بسيار زيبا همگي نشان از زيبايي خالق توانا را ميداد. حدود ساعت 16:30 سوار خودرو شده و ساعت 18 به تهران رسيديم.